Akira

با رفتن به آکیرا، تنها چیزی که می دانستم دوچرخه بود و اینکه این یکی از بهترین فیلم های انیمه ای بود که تا به حال منتشر شده بود. و این انتظارات را برآورده کرد، کاراکترها همگی محکم و ارگانیک بودند، جهان بزرگتر از شخصیت ها احساس می کرد و ناگفته نماند که به من این احساس را می دهد که یک سایبرپانک واقعی چیست. موسیقی فوق‌العاده بود و با غوطه‌وری بیشتر از احساسی که به شما می‌دهد به فیلم اضافه می‌کرد. بودجه انیمیشن دیوانه کننده است و با وجود ساخت فیلم در دهه 80 می توانید آن را به وضوح ببینید. من انتظار نداشتم داستانی که این فیلم قرار است تعریف کند، اما چیز بدی نبود. اسپویلرهای پیش رو: تنها مشکلی که با این فیلم داشتم، صحنه‌ای بود که برهنگی را نشان می‌داد، احساس می‌کردم که فقط جعبه را چک می‌کند، زیرا این یک معامله یک‌وعده بود. پایان نیز کمی دردناک بود، و شما را از غوطه ور شدن کامل خود خارج کرد و از شما خواست که ناباوری خود را ادامه دهید، زیرا همچنان غریبه می شود. منصفانه بگویم، می‌دانم که مانگا نیز بسیار عجیب است، اما جهش را از سایبرپانک پایه‌دار با عناصر جزئی عرفان به سمت رفتن کاملاً به عرفان و هر چه غیرمنتظره می‌توان در زمانی که انتظارش را ندارید احساس کردم.

آکیرا فیلمی که اکنون 36 سال از نوشتن این نقد می گذرد، صحنه های خوبی دارد که هنوز هم تا به امروز باقی مانده است. هر چیزی که شامل حرکت روی دوچرخه باشد هنوز هم شگفت انگیز است و بسیار خوب است. با این حال، بیشتر فیلم کمی طولانی شده بود و انگیزه لازم برای اینکه شما را بیشتر بخواهید نداشت. شاید به این دلیل است که 36 ساله است و به خوبی پیر نشده است یا شاید اگر می توانستم 30 سال بعد آن را تماشا کنم، همین احساس را داشتم. با این وجود، توصیه می کنم خودتان فیلم را تماشا کنید تا نظر خود را بیان کنید.

"قدرت آکیرا در درون همه مردم وجود دارد." شهرستان. یک انفجار ویرانگر گروهی از موتورسواران جوان در خیابان‌های نئون‌رنگ شهر نوسازی شده حرکت می‌کنند و سعی می‌کنند از ظلم و ستم خود فرار کنند. به این ترتیب یکی از جذاب‌ترین قسمت‌هایی که کمیک‌های ژاپنی به وجود آورده‌اند، آغاز می‌شود، پیچشی در گسترش رو به رشد داستان‌های علمی تخیلی و زیبایی‌شناسی سایبرپانک، به رهبری کاتسوهیرو اوتومو که اولین ضربه‌ها را به حس فوق‌العاده‌اش از دیدن اشیا داد. اگرچه مانگای آکیرا توسعه دقیق تر و حساب شده تری دارد، اما این انطباق با صفحه بزرگ، که توسط همان نویسنده انجام شده است، با این وجود شامل یک سری دیگر از فضایل است که روی کاغذ وجود ندارد. اولین آنها صحنه‌پردازی باورنکردنی است که از همان میله‌های اول ما را جذب می‌کند و ما را به آن نئو توکیوی ایده‌آل و در عین حال آشفته می‌فرستد. بیشتر تقصیرها متوجه انیمیشن فوق العاده پشت فیلم است که برای مدت طولانی گران ترین انیمیشن ساخته شده بود. این اثر هنری که با جزییات زیاد محیطی که در مانگا به وجود آمده را بازسازی می‌کند، امروزه از بسیاری جنبه‌ها پیشی گرفته است، جایی که تکنیک‌ها به پایان‌های دیجیتالی رسیده‌اند که با شکوه و عظمت یک اثر با دقت این یکی به نظر نمی‌رسند. و این چنین تأثیر بعدی را آزاد کرد. فضیلت دوم البته موسیقی متن آن است که در آن استاد شوجی یاماشیرو عناصر قبیله ای را معرفی کرد که درجه حماسی و هماهنگی کامل را افزایش می دهد. در عین حال، جلوه های صوتی برای آن زمان پیشرفته هستند، همچنین از تکنیک های مدرن دوبله پیش از انیمیشن استفاده می کنند. طرح معمولاً قسمتی است که بیشترین بحث و جدل را برمی انگیزد، اما حاوی چیزی نیست که از تخیل فرار کند، زیرا البته ما در مورد داستان علمی تخیلی صحبت می کنیم، بنابراین نیازی به صحت یا تأیید تجربی ندارد. مردم اغلب محتوای فیلم را اشتباه متوجه می شوند که اگر دقت کنید چندان پیچیده نیست و تمایل دارند به جای «ابهام» از اصطلاح «گیج» استفاده کنند. داستان Kaneda، Tetsuo و شرکت تفاوت های جزئی در نسخه انیمیشن خود نسبت به مانگای اصلی دارد، اما به هیچ وجه تجربه را بدتر نمی کند، زیرا در زمان ساخت فیلم تمام جلدها تمام نشده است، بنابراین می تواند کاملاً باشد. به عنوان یک نسخه تاریخ جایگزین تفسیر شده است. برای من همیشه یک کار بسیار خاص خواهد بود. این نشان دهنده ورود تدریجی مانگا به دنیای غرب بود و نمونه ای برای دنبال کردن در انیمیشن های ژاپنی بود. رویکرد بزرگسالانه آن، خشونت آن، بینش خاص آن از علم، پیشرفت تکاملی، جنگ و تمام ارزش‌های انسانی آن، بدین معناست که باید از آن به‌عنوان یک آفرینش استاد فنا ناپذیر یاد کرد. بحث به اندازه ای که من در آنجا خواندم گیج کننده نیست. درست است که در مانگا بیشتر و به شکل بهتری توسعه می یابد، اما اگر چیزی باشد که درک نشده باشد، یا به آن توجه نشده است یا واقعاً چنین قصدی داشته است، زیرا برای یک ابهام خاص باز است. عمق. این، شخصاً چیزی است که من دوست دارم. آکیرا عامل جنگ جهانی سوم بود، پسری با قدرت های روانی مانند همکلاسی هایش که قدرت برتر را کاملاً برخلاف آنچه در یک پسر یتیم و حاشیه ای انتظار می رفت، مانند پسران گروه کاندا به دست آورد. با این حال، تفسیر خود را نیز دارد و معنایی مضاعف پیدا می کند که در صحنه های فلاش بک یا در توضیح کیوکو از طریق کی دیده می شود: «آکیرا در درون همه مردم وجود دارد»، میل به خودسازی که ریشه در به حاشیه رانده شدن دارد و تحقیر در جامعه‌ای هرج‌ومرج که به نوعی توسط فرقه‌های مذهبی محافظت می‌شود که سعی می‌کنند خود را از ظلم رها کنند. بنابراین، تتسو آکیرا دوم می شود، جوانی با همان توانایی روانی و همان مشکلات. ادعاهای او و جاه طلبی او برای قوی تر شدن از کاندا باعث می شود که در نهایت کور شود و توسط قدرت آکیرا دستکاری شود و فراموش کند که کاندا در واقع اولین رویکرد او به پیوند دوستی بود.