Area no Kishi

به نظر من Area no Kishi واقعاً انیمه خوبی است، اما فاقد احساس است و واقعاً سریع است. سرعت بازی واقعاً فوق العاده سریع است و شما نمی توانید احساسات عمیقی را برای شخصیت ها احساس کنید که باعث می شود حمایت از آنها در طول این ماجراجویی دشوار باشد. SPOILER WARNING بزرگترین مشکل آن خط داستانی است، وقتی برای اولین بار شروع به تماشای این سریال می کنید ممکن است فکر کنید که این یک انیمه ورزشی مفید است، اما بعد از چند قسمت، خط داستان واقعاً عجیب می شود، مخصوصاً زمانی که شخصیت من شروع به بازی می کند و عادت ها را دارد. از برادر بزرگترش . به نظر نمی رسد که ما یک زندگی داشته باشیم، این چیزی است که شما می توانید بیشتر انیمه های ورزشی را توصیف کنید پایان اسپویلر من به این انیمه 6 از 10 دادم چون از لحاظ احساسی و عمقی در داستانش کمه ولی بازم انیمه خوبیه

Area no Kishi شباهت زیادی به Cross Game دارد. اسپویلرهای کمی در راه است، اما اینها در چند قسمت اول اتفاق می افتد. هم بازی Cross Game و هم Area no Kishi مرگ یکی از عزیزان را نشان می‌دهند که هم نقش اول مرد و هم نقش اول زن از آن غمگین می‌شوند. عواقب مرگ این شخص در سریال طنین انداز می شود و شخصیت های اصلی را وادار می کند تا ورزش مربوطه خود را دنبال کنند زیرا آرزوی آن عزیز این بود که آنها به بزرگترین تبدیل شوند. با این حال، این دو سری در نهایت از هم جدا می شوند و Area no Kishi قطعا در جهت بهتری منشعب می شود. The Knight in the Area قطعا بیشتر یک سریال شخصیت محور است تا یک سریال فوق العاده ورزشی متمرکز، و آنها بر روی بسیاری از شخصیت ها تمرکز می کنند تا فقط رابطه زوج اصلی مانند بازی Cross Game. به جای اینکه بازی های فوتبالی با جزئیات زیاد داشته باشید، مونولوگ های احساسی بیشتری خواهید داشت تا استراتژی واقعی که در بازی ها گفته می شود. بیشتر اوقات، بازیکنان به جای اینکه مربی یک استراتژی کلی را بگوید، مهارت های توپ خود را به نمایش می گذارند. این می تواند خوب باشد اگر مسابقات فردی هیجان انگیز باشند و شخصیت ها به اندازه کافی خوب باشند که خودشان بایستند. آنها نیستند. در حالی که وقتی برنامه های ورزشی فقط روی تعداد محدودی از اعضای تیم در یک برنامه فقط در مورد فوتبال تمرکز می کنند شکایت دارم، در همان زمان، منطقه نو کیشی دقیقاً مشکل برعکس دارد. کاراکترهای زیادی هستند که زمان نمایش را دریافت می کنند. برای هر موقعیت چندین زیربنا و حتی چند بازیکن از نوع هادی وجود دارد. به این ترتیب، هیچ یک از شخصیت‌ها خیلی پیشرفت نمی‌کنند و همه آنها هنوز فراتر از کهن الگوهای عمومی خود در قسمت 13 نیستند. انیمیشن این کار را انجام نمی دهد هیچ لطفی نشان نمی دهد. از تماشای دکورهای نمایش اسلاید و بسیاری از تکنیک‌های صرفه‌جویی در انیمیشن‌های بیهوده برای کاهش هزینه‌ها لذت ببرید، زیرا عملاً هیچ عکس رقص خوبی وجود ندارد. این فقط پس‌زمینه‌های سفید/آبی در بالای حلقه‌های حرکتی کم‌هزینه است. وقتی بازیکنی از کسی پیشی می‌گیرد، ضربه بسیار سریع است و احساس نمی‌کند که واقعاً دارد کار شگفت‌انگیزی انجام می‌دهد. فقط حرکت نرم کافی برای جذاب کردن فوتبال وجود ندارد. من زیاد به شخصیت اصلی، کاکرو اهمیت نمی‌دهم، اما میزان پیشرفت شخصیتی که او طی می‌کند، در ابتدا شخصیت لنگش را جبران می‌کند. پویایی شخصیت با برادرش کاملاً واقع گرایانه است و آشفتگی درونی و درام او در آن زمان نیز خوب است. قوس ابتدایی مطمئناً کاکرو را به یک شخصیت خوب تبدیل می کند و میشیما نیز تفاوتی ندارد. عاشقانه صادقانه تنها چیز خوب در مورد این نمایش است. کاکرو و میشیما تنها دو شخصیتی هستند که زمان کافی برای تبدیل شدن به شخصیت‌های مرتبط با صفحه نمایش را دارند و این رابطه یک فکر بعدی نیست. میشیما از ناحیه لگن به کاکرو متصل نیست و کاملاً به او وابسته نیست. او فوتبالیست بهتری نسبت به او در بسیاری از مواقع است، اما همچنین از روز اول از حمایت اخلاقی کاکرو برخوردار است. میشیما بیرون می‌رود و سعی می‌کند خودش در فوتبال حرفه‌ای شود و کاکرو کسی است که باید به او برسد تا لباس آبی را با او بپوشد. برخلاف Aoba در بازی Cross Game، میشیما میل به انجام ورزش خود را نشان می دهد. در حالی که Aoba تصمیم می‌گیرد از این فرصت صرف نظر کند تا شانس کو در کوشین را بهتر کند، میشیما از آن استفاده می‌کند و تلاش می‌کند تا به بهترین شکل ممکن تبدیل شود، که فکر می‌کنم همه تفاوت‌هایی را که باید بین این دو شخصیت بدانید را نشان می‌دهد. تعاملات بین کاکرو و میشیما بهتر از اکثر نمایش های عاشقانه است، اما کاملاً واضح است که عاشقانه تنها یک داستان فرعی است تا موضوع اصلی سریال. این یکی از انواع نمایش هایی است که در آن کاملاً واضح است که آنها یک زوج هستند، اما آنها فقط در پایان احساسات خود را آشکار می کنند (من بررسی کردم و فصل 495 مانگا زمانی است که این اتفاق رخ می دهد). حیف که عاشقانه، از همه چیز، تنها چیز قابل بازخرید نمایش بود. فقدان جزئیات در بازی ها، شخصیت های بیش از حد تمرکز را کمرنگ می کنند، موضوع عاشقانه بزرگتر نیست و در نهایت، انیمیشن واقعاً این نمایش را می شکند.