Aharen-san wa Hakarenai

همانطور که ممکن است در بررسی های قبلی من مشاهده کنید، من تحمل بسیار کمی برای انیمه ای دارم که آن را در تلفن قرار می دهد. چه انیمه ای باشد که خودش را جدی بگیرد و خراب شود، یا آن را جدی نگیرد اما نتواند ارائه دهد، من. من معمولاً برای انیمه‌ها خیلی سخت می‌مانم، وقتی آنها اندازه‌گیری نمی‌کنند. این موردی است که من واقعاً دوست داشتم و چیزهای منفی زیادی برای گفتن ندارم (اما چند مورد وجود دارد). این یک کمدی است. موقعیت‌های معمولی برای جلوه‌های کمدی به طول‌های پوچ کشیده می‌شوند، و سپس آن طول‌های پوچ به بخشی از «کانن» تبدیل می‌شوند و توسط شخصیت‌های دیگر آباژور می‌شوند. این چیزی است که انجام آن بسیار دشوار است و زمانی که اشتباه انجام شود می تواند بسیار آزاردهنده باشد، اما در این انیمه، اشتباه انجام نشده است. موقعیت های پوچ فقط به اندازه ای پوچ هستند که خنده دار و تا حدودی غیر واقعی باشند، اما آنقدر پوچ نیستند که شما را از داستان خارج کنند. داستان حول محور تلاش های یک پسر بی بیان برای نزدیک شدن به همکلاسی بی بیان (و غیرقابل کشف) خود، آهارن رینا است. آنها به سرعت یک دوستی صمیمی برقرار می کنند - بسیار نزدیک، زیرا آهارن نمی تواند فاصله را به خوبی قضاوت کند. از نظر جسمی و همچنین اجتماعی. همانطور که داستان پیش می‌رود، به جای دوستی، به چیزی نزدیک‌تر به یک عاشقانه شیرین می‌شود، اما هنوز هم واقعاً زیبا است و دردسرهایی که رابطه آنها با آن روبرو می‌شود آنقدر باورپذیر است که شما را از داستان خارج نمی‌کند. در بیشتر موارد از این انیمه لذت بردم، آنقدر که مانگا را خریدم. با این حال، مانند تقریباً تمام انیمه‌ها، این یکی هم کامل نیست. بزرگترین شکایت من در مورد این انیمه از یک شخصیت کودک tsundere است که به ژاپنی او را mendokusai (درد در عقب) می نامند. او بی دلیل مدام MC را به SA متهم می کند یا تهدید می کند و این به طرز شگفت انگیزی آزاردهنده است. او همچنین به پسر بچه‌ای علاقه‌مند است که خب، پسر است، و خب، این یک قوس (و شخصیت) است که من می‌توانستم بدون آن کار کنم. هر چند آهارن برای او خواهر بزرگتر می شود، و این کمی بامزه است. و همچنین یک شخصیت معلم زن وجود دارد که به دلایلی که کمی ترسناک است دچار خونریزی از بینی *بیهوده* می شود. من برای جلوگیری از اسپویلرها وارد جزئیات بیشتر نمی‌شوم، اما او قرار است یک شخصیت کمیک باشد و این موضوع کاملاً بی‌تفاوت است. شخصیت دیگری وجود دارد که به نظر من دوست دوران کودکی اهارن است که تقریباً از هر نظر دقیقاً برعکس اهارن است - از جمله از نظر فیزیکی، و تا حدودی مستعد خشونت است. من هنوز در تلاشم تا بفهمم چرا او یونیفرم متفاوتی می پوشد، اما شاید فقط به این دلیل است که یونیفرم آهارن برای او خوب به نظر نمی رسد. این یک دلیل بد برای ناهماهنگی طراحی شخصیت است، اما من حدس می‌زنم که این یک شکایت کوچک است. و سپس برادر اهارن، او، خواهر، او... اممم... اساساً، بسیاری از شخصیت‌های فرعی (تقریباً همه) بی‌فایده هستند و چیزی به داستان اضافه نمی‌کنند، در واقع اغلب از آن کم می‌کنند. آنها حتی خنده دار نیستند. اما پس از آن، شما انیمه ای را برای شخصیت های فرعی تماشا نمی کنید (معمولا) بنابراین کار بزرگی نیست. اما این از خود داستان، به خصوص بین دو شخصیت اصلی، کم نمی کند. به هر حال من واقعاً آن را دوست داشتم و از تماشای آن پشیمان نیستم. انیمه های زیادی وجود ندارد که بتوانم از صمیم قلب این را بگویم. بنابراین، یک "توصیه" خوب از طرف من، و نه فقط به این دلیل که فکر می کنم *شما* ممکن است آن را دوست داشته باشید - این یکی از آن انیمیشن هایی است که من نیز در آن کار کردم.

این فیلم دارای یک دوتایی کمدی با شخصیت‌های متمایز است که به دنبال آن شخصیت‌های فرعی به خوبی توسعه یافته و انیمیشنی عالی وجود دارد. آهارن سان با بیان مشخصه بی عاطفه و صدای بسیار آرام او به راحتی درک نمی شود. این موضوع بیشتر مورد تاکید قرار می‌گیرد، زیرا رایدو تمایل دارد که حرکات ساده‌اش را به صورت پوچ‌ترین عبارات کمدی و افکاری که به نوعی با شخصیت او مطابقت دارد، در نظر بگیرد. با شروع به عنوان یک غریبه و سپس دوستان، آنها لحظات بسیار خوبی را با هم به اشتراک می گذارند، بنابراین محبت آنها باعث می شود از تماشای رابطه دوست داشتنی و جوانه زدن آنها که در طول زندگی مدرسه با یکدیگر آشنا می شوند لذت ببرند. تنها ناراحتی من این است که ایده سوء تفاهم ها به شکلی نسبتاً سازنده در طول اپیزودها ادامه می یابد، علیرغم غیرقابل پیش بینی بودن ماهیت پوچ آن، که واکنش ها را قابل پیش بینی می کند، اما جزئیات به طرز احمقانه ای وجود دارد که لذت بخش باقی می ماند.