Dead Mount Death Play

خوب، مردم، بیایید در مورد "Dead Mount Death Play" صحبت کنیم. این انیمه 2023 من را با احساسات کاملاً متفاوتی برانگیخت. من به آن 7/10 امتیاز می دهم، و دلیل آن اینجاست. توطئه و اجرا طرح در اینجا حیرت انگیز است. تصور کنید قهرمان ما پس از یک نبرد حماسی با یک نکرومانسر به دنیای دیگری ختم شود. جالب به نظر می رسد، درست است؟ و واقعاً در عمل گیرا است! اکشن، جادو و پیچش های غیرمنتظره زیادی وجود دارد. تنها نقطه ضعف آن این است که گاهی اوقات کمی گیج کننده به نظر می رسد، و باید قسمت ها را دوباره تماشا کنید تا متوجه شوید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. اما در مجموع، طرح داستان شما را در آستانه قرار می دهد و مشتاقانه منتظر هر قسمت جدید هستید. شخصیت ها و توسعه شخصیت ها کت و شلوار قوی این انیمیشن هستند. شخصیت اصلی، پولکا، به خاطر شخصیت و انگیزه اش به یاد ماندنی است. تماشای او در حال حرکت در این دنیای جدید واقعاً جالب است. شخصیت های ثانویه نیز به خوبی ساخته شده اند: هر کدام داستان و ویژگی های خاص خود را دارند. اگرچه برخی از آن‌ها می‌توانند زمان بیشتری برای توسعه بهتر روی صفحه نمایش داشته باشند، اما این موضوع مهمی نیست. سرعت و دینامیک سرعت در اینجا پر جنب و جوش است. انیمه به شما اجازه نمی دهد که خسته شوید، و رویدادها به سرعت در حال توسعه هستند. گاهی اوقات آرزو می‌کنید که آرزو می‌کنید برخی از لحظات بیشتر به تصویر کشیده شوند، اما این یک ناراحتی جزئی است. به طور کلی، هر قسمت چیز جدید و هیجان انگیزی را به همراه دارد. انیمیشن و سبک بصری انیمیشن «Dead Mount Death Play» درجه یک است. نبردها دیدنی و پویا به نظر می رسند و جهان با جزئیات و جو است. توجه به جزئیات به ویژه دلپذیر است - هر طلسم و هر مبارزه ای بسیار خوب متحرک است. هنرمندان به وضوح تلاش زیادی کردند و این نشان می دهد. موسیقی و موسیقی متن موسیقی و جلوه های صوتی نیز عالی هستند. موسیقی متن کاملاً کامل کننده اتمسفر است و تأثیر اتفاقات روی صفحه را افزایش می دهد. تم های آغازین و پایانی به یاد ماندنی هستند و جلوه های صوتی به واقع گرایی می افزایند. در مجموع، فضایی فراگیر ایجاد می کند. طنز و نقد علیرغم فضای تاریک، انیمه می داند چگونه با طنز حال و هوا را روشن کند. برخی از جوک ها واقعا خنده دار هستند و به کاهش تنش کمک می کنند. با این حال، گاهی اوقات طنز با توجه به لحن کلی سریال کمی نابجا به نظر می رسد. با این حال، به طور قابل توجهی از تجربه کلی کم نمی کند. نقد بدون عیب نیست. برخی از خطوط طرح را می توان عمیق تر توسعه داد. گاهی اوقات، رویدادها خیلی سریع پیشرفت می کنند و شما هوس جزئیات بیشتری می کنید. به‌علاوه، همه شخصیت‌ها زمان کافی روی صفحه نمایش ندارند تا به طور کامل ظاهر شوند، که کمی ناامیدکننده است. نتیجه «Dead Mount Death Play» یک انیمه جذاب و پویا است که ارزش دیدن را دارد. نبردهای تماشایی، شخصیت های جالب و پیچش های غیرمنتظره فراوانی را ارائه می دهد. اگر به دنبال چیزی هیجان انگیز برای ساعت شب هستید، این یک انتخاب عالی است. امتیاز من 7/10 است و معتقدم برای چنین اثر جالب و منحصر به فردی امتیاز شایسته ای است. پس چای خود را بردارید، راحت باشید و از این ماجراجویی هیجان انگیز لذت ببرید!

قسمت 1 بازی Dead Mount Death Play هیچ هدفی به عنوان داستان ندارد. قسمت اول شما را با این ایده جذب می کند که ممکن است اتفاق جالبی رخ دهد، اما هرگز اتفاق نمی افتد. نیروهای متخاصم احساس تهدید نمی کنند. کارآگاهانی که موقعیت ها و افراد فراطبیعی را بررسی می کنند؟ بیش از یک ناراحتی پیشنهادی نیست. افراد فوق طبیعی فوق الذکر؟ با وجود اینکه توانایی‌های ماوراء طبیعی را نشان می‌دهند، در داستان به هیچ وجه ماوراء طبیعی نیست. شخصی که در ابتدا دستور قتل پولکا را صادر کرد؟ نگرانش نباش این نمایش ایده های سرگرم کننده و جالب را بدون هیچ نتیجه یا نتیجه رضایت بخشی در گوش شما زمزمه می کند. فقط امیدوار است که به خاطر خدمات غیر ضروری طرفدارانش که به طور تصادفی در آن پاشیده شده است، بمانید تا آنچه را که در روایت به شما وعده داده فراموش کنید. از من 4 از 10 می گیرد زیرا ایده های جالبی داشت، اما اگر با خودم صادق باشم، به خاطر اتلاف وقتم، شایسته 1 از 10 است. وقت خود را به امید نتایج بیشتر از این نمایش خارج از قسمت اول تلف نکنید. این نمایش یک فروشگاه عمومی با نام تجاری انیمه ساده سلتزر است.

فانتزی تاریک شهری معکوس مسیری نیست که انیمه‌های زیادی را می‌بینید. شروع امیدوارکننده‌ای با چرخش قسمت اول خوب و تنظیمات و درگیری‌های جالب در قسمت‌های اولیه دارد، اما با پیشرفت سریال شروع به نشان دادن نقص‌هایی در زمینه‌های کلیدی می‌کند. مشکل اصلی ساختاری است. علیرغم تمام تلاش‌هایش برای تأثیرگذاری بر لحن یک فیلم هیجان‌انگیز بالغ، در قلب یک سریال نبرد درخشان است. در نتیجه با مشکلی مواجه می‌شود که عناوین Jump زیادی را درگیر می‌کند: cast bloat. هر زمان که فکر می‌کنید داستان قهرمان داستان به جلو می‌رود، ما به جای آن تعداد زیادی از شخصیت‌های جدید را کاهش می‌دهیم و روی آنها تمرکز می‌کنیم، اغلب برای اپیزودها در یک زمان. این به ندرت فقط یک شخصیت جدید در یک زمان است. در عوض، هر بار جناح های جدید ظاهر می شوند. برخی از آن‌ها فقط به‌طور ضعیفی به رشته‌های طرح موجود در این دو فصل پیوند دارند. در پایان فصل 1، قهرمان فرضی از قبل احساس می‌کند که یک شخصیت فرعی در داستان خودش است، و این تنها در فصل 2 مشخص‌تر می‌شود. اگر داستان‌های این بازیگران در حال افزایش حس پیشرفت داشته باشند، مشکلی پیش نمی‌آید، اما اغلب اوقات به این الگوی تبدیل می‌شود که نیم دوجین شخصیت جدید ظاهر می‌شوند، داستان‌های غم‌انگیزشان در فلاش بک‌ها آشکار می‌شود، و در تضاد با شخصیت‌های ثابت قرار می‌گیرند. شخصیت‌ها به شیوه‌ای غیرقطعی، و سپس در پس‌زمینه محو می‌شوند، جایی که فقط درباره کارهایی که دیگران گهگاه انجام می‌دهند اظهار نظر می‌کنند. این ساختاری است که می‌تواند هم دیوانه و هم بی‌حال باشد، همانطور که نویسنده از ابتدا با این پیش‌فرض که داستان ۲۰ سال طول خواهد کشید، آن را دنبال کرد. یا این یا نویسنده فقط بیشتر آن را در حالی که پیش می‌روند می‌سازد، که ساختار آشفته را توضیح می‌دهد. تا پایان دو فصل این سریال، اتفاقات زیادی رخ داده و چیزهای زیادی فاش شده است، اما به نظر نمی رسد که داستان کلی قهرمان داستان از جایی که پس از چند قسمت اول بود، فراتر رفته باشد. همچنان تا آستانه پیشبرد یا حل و فصل موضوعات طرح به روشی معنادار پیش می‌رود، اما همیشه در آخرین لحظه از بین می‌رود. این در نهایت آن را از مزیت دراماتیک داستانی مانند این ربوده است. بسیاری از قطعات منفرد DMDP به صورت مجزا کار می کنند، اما نحوه انباشته شدن آنها در کنار هم و نداشتن اراده برای پیشبرد در کمتر از 500 قسمت، کلیت ناامید کننده را ایجاد می کند.