Itou Junji: Collection - Tomie

ما با تشییع جنازه تامی شروع می کنیم و فاش می کنیم که او به قتل رسیده و مثله شده است. معلم او در مورد این حادثه بحث می کند، فقط برای اینکه خود تامی به طور اتفاقی ظاهر شود. فلاش بک ها جزئیات این حادثه وحشتناک را نشان می دهند. مشکل اصلی انیمه در سرعت است. تطبیق بیست فصل مانگا در بیست دقیقه نیاز به برش ها دارد و مانع از ایجاد وحشت می شود. با وجود این، این فرض همچنان قوی است، و اگرچه خیلی ترسناک نیست، اما ناراحت کننده است. شخصیت پردازی در انیمه آسیب می بیند. زمان محدود باعث می شود شخصیت ها توسعه نیافته و عمومی و فاقد دوست داشتنی باشند. آثار هنری با وحشت اندک و در عین حال تاثیرگذار ستودنی است. کادربندی عمدی صحنه های آزاردهنده را به حداکثر می رساند. صدا و بازیگری کافی هستند، اما به دلیل شخصیت‌های کم عمق، پیچیدگی ندارند. بهبودها شامل طولانی‌تر کردن زمان اجرا برای عمق، اضافه کردن پیچیدگی به شخصیت‌ها، و توسعه بیشتر نقاط اصلی داستان است. در نتیجه، در حالی که از نظر بصری با یک پیش‌فرض و فضای محکم قابل توجه است، کوتاهی انیمه پتانسیل آن را مختل می‌کند. اگرچه افتضاح نیست، اما از درک کامل کلاسیک Itou Junji کوتاهی می‌کند و به خاطر تجربه کوتاه ترسناک و پتانسیل بکرش، امتیاز 7/10 را کسب می‌کند.

Itou Junji یک چهره شناخته شده در ترسناک ژاپنی است که به دلیل بسیاری از وحشت بدن شناخته شده است. من قبلاً یک بار در مورد او با انیمه Gyo صحبت کرده ام. این بار در حال بررسی مجموعه Itou Junji از Studio Deen هستیم. به طور خاص، Tomie ویژه اقتباس یکی از شناخته شده ترین عناوین Itou. داستان: ما با تشییع جنازه تامی افتتاح می کنیم. ظاهراً او به قتل رسیده و به طرز وحشتناکی مثله شده است. معلم او در حال بحث در مورد این حادثه با کلاسش است که خود تامی در حال قدم زدن است که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. این به سرعت به یک فلاش بک از حادثه واقعی و جزئیات وحشتناک آنچه دقیقاً اتفاق افتاده منجر می شود. مشکل بزرگ نسخه theanime سرعت است. انصافاً به دین، آنها سعی می کنند بیست فصل از یک مانگا را به بیست دقیقه از یک انیمه تبدیل کنند که نیاز به برش های زیادی دارد. با این حال، وحشت به عنوان یک ژانر زمانی بهترین عملکرد را دارد که زمان برای نفس کشیدن و ساختن داشته باشد. به خصوص هنگامی که در حال انجام یک داستان کامل هستید، برخلاف محتوای فرم کوتاهی که در چیزی مانند Yami Shibai مشاهده می کنید. و زمانی که یک وقفه بسیار کوتاه بین ترس‌ها وجود داشته باشد و از نظر ایجاد آن زیاد نباشد، تأثیر زیادی را از دست می‌دهید. از جنبه مثبت، پیش‌فرض داستان واقعاً محکم است. و نسخه انیمه، اگرچه به خصوص ترسناک نیست، اما به نحوی نگران کننده و آزاردهنده است که در واقع نوعی وحشتناک است. آنها همچنین در ترکیب همه مهم ترین نکات طرح، حتی اگر به درستی همه آنها را تعمیم ندهند، کار خوبی انجام می دهند. شخصیت ها: این منطقه ای است که انیمه قطعا توپ ضرب المثل را رها می کند. یکی از عواملی که معمولاً باعث درخشش وحشت می‌شود، توجه به شخصیت‌ها است. اما به دلیل مسائل مربوط به سرعت، ما واقعاً چیزهایی درباره هیچ یک از شخصیت ها نمی دانیم. آنها بسیار توسعه نیافته و عمومی هستند. به خصوص در اپیزود اول که در آن سه شخصیت اصلی (بدون احتساب خود تامی)، تعداد زیادی شخصیت فرعی و تمام جزئیات پس‌زمینه بازی می‌کنند. این کمکی نمی کند که هیچ یک از شخصیت های قسمت اول دوست داشتنی نباشند. هنر: آثار هنری در اینجا سزاوار تحسین بسیاری هستند. با وحشت بدنش به اندازه گیو عجیب نیست. در هر صورت، به طور شگفت انگیزی برای یک اثر Itou Junji فروکش کرده است. با این حال، این باعث می شود که عناصر ترسناک بدن در هنگام استفاده بسیار تأثیرگذارتر شوند. لحظات بسیار پیچیده و ناراحت کننده ای در این وجود دارد. دین بسیار عمدی و ماهر است که چگونه آزاردهنده ترین صحنه ها را قاب بندی می کند تا تأثیر آنها را به حداکثر برساند. صدا: بازیگری خوبه می‌توانست بهتر باشد که کاراکترها پیچیدگی بیشتری برای بازیگران داشته باشند، اما همانطور که قبلاً بحث شد، چیز زیادی وجود ندارد. موسیقی بسیار جوی است. هوی: وجود ندارد زمینه های بهبود: این واقعاً از طولانی تر بودن سود می برد. مثلاً طولانی بودن فیلم به جای اینکه همه چیز را در بیست دقیقه جمع کند. آنها به پیچیدگی شخصیت بیشتری نیاز داشتند. نقاط اصلی طرح نیاز به توسعه بیشتری داشتند. افکار نهایی: در حالی که وحشت بصری، مقدمه و اتمسفر همه به خوبی کار می کنند، ویژگی خاص با زمان اجرای کوتاه و فشرده آن ناامید می شود. کاراکترها پیشرفت مورد نیاز خود را بدست نمی آورند. ساخت آن چیزی که باید باشد نیست. نقاط طرح مهم توسعه نیافته اند. آیا این یک انیمه کاملاً افتضاح است؟ نه. آیا این نسخه ای شایسته از کلاسیک Itou Junji است؟ خیر. در کل، من همان امتیازی را که به Gyo دادم، 6/10 به آن می دهم. این برای یک تجربه کوتاه ترسناک به اندازه کافی مناسب است، اما همچنین کمی خسته کننده است، زیرا می دانید که داستانی کاملتر و بهتر اجرا شده در داخل آن پنهان شده است.