Kaichou wa Maid-sama!

Maid sama انیمه عاشقانه مورد علاقه من است و یکی از خوشنویس ترین شخصیت های زن تمام دوران را دارد. سال 2014 است، شما 10 ساله هستید. شما i pod touch خود را انتخاب می‌کنید و سپس «بهترین انیمه عاشقانه» را در گوگل جستجو می‌کنید، فهرست 10 فیلم برتر سازنده ویندوز را تماشا می‌کنید که زندگی شما را تغییر می‌دهد. چیزی شبیه به این پیش میاد. وقتی صحبت از طرح و سرعت به میان می‌آید، می‌توانم بگویم این نمایش یک کلاس استاد است. در 26 قسمت، داستانی پرکشش و کامل را روایت می‌کند که چندان مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. بسیاری از شخصیت‌های جانبی آرک‌ها و لحظات خاص خود را برای درخشش به دست می‌آورند، اما هرگز احساس نمی‌شود که این دو نقش برتر را داشته باشند. من نمایش را به‌عنوان یک سوختگی متوسط/آهسته توصیف می‌کنم، اما هرگز بیهوده پیچیده به نظر نمی‌رسد و هیچ ارتباط نادرستی وجود ندارد که بخواهم موهایم را کندم. خدمتکار سما در ارضای سهمیه کلیشه ای و همچنین یافتن راه هایی برای براندازی و خلق لحظاتی واقعاً شیرین یا خنده دار کار خوبی انجام می دهد. من واقعاً آهنگ‌های نمایش را دوست دارم، اما می‌گویم چند آهنگ پس‌زمینه وجود دارد که اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرند و کمی رنده می‌شوند. چند چیز به بهترین وجه پیر نشدند با این حال در حال گذشتن از آن .... با این حال من از tsundere متنفرم. آنها اغلب طعمه های بی معنی و بامزه ای هستند که برای انجام آنها ساخته شده و به شیوه ای گروهی و آزاردهنده تایپ می کنند. آنها وجود دارند تا بتونه شوند و اغلب شخصیت آنها فقط در بدرفتاری و افتضاح بودن آنها برای ترسیم خطوط طرح ظاهر می شود. توری فریاد فقدان خودآگاهی بیش از حد دراماتیک BS. من احساس می کنم میسا این را فقط در توجیه خود منحرف می کند. وقتی پدرش رفت، پول را گرفت و فرار کرد. مادر میسا ضعیف است و بیش از حد کار می کند و دو دختر دارد که باید تلاش کند و از آنها مراقبت کند. واضح است که وقتی در مدرسه راهنمایی اتفاق افتاد، میسا کاملاً رفتار خود را تغییر داد. رفتن پدرانش دردناک بود. من حتی نمی توانم دردی را که میسا متحمل شده بود تصور کنم. او باید خیلی سریع بزرگ می شد، در مدرسه راهنمایی فهمید که باید مخارج خانواده اش را تامین کند و تا دبیرستان به عنوان خدمتکار کار می کرد و به عنوان نان آور اولیه عمل می کرد! او از مادر و خواهرش، دوستانش، همکارانش به معنای واقعی کلمه از همه دختران مدرسه و کل دانش آموز مراقبت می کند. او به طور خستگی ناپذیر روز و شب کار می کند تا نیمی از شانس را برای آینده ای روشن داشته باشد و سعی کند یک فرصت را به همه اطرافیانش بدهد. اما ما باید بپرسیم؟ چه کسی از میسا مراقبت می کند؟ این نمایش با دادن علاقه ای عاشقانه به میسا که همه او را بدون قید و شرط دوست دارد، به گونه ای که احساس می کند واقعی و متعادل است، این نمایش یکی از مهم ترین درس هایی را که تا به حال آموخته ام به من آموخت. کسی که هستم لازم نیست تغییر کند تا من را لایق عشق ورزیدن کند. من هرگز مجبور نخواهم شد که خودم را کوچک کنم یا خودم را آب بکشم یا راضی شوم تا بتوانم معشوق باشم. اگر کسی حاضر نباشد من و تمام عصبانیت ها و همه پیچیدگی های من را در آغوش بگیرد، به همین سادگی است که او فرد مناسبی نیست. 10 سال از تماشای این برنامه می گذرد و این توصیه بارها و بارها به من کمک کرد. همانطور که من رشد کرده ام و تغییر کرده ام، هنوز هم هرگز به آرامش نرسیدم و این هرگز مرا به اشتباه هدایت نکرده است. زمانی که من جوان و شکننده و ناامن بودم، این نمایش چیزی بی‌ارزش به من داد. من هنوز شخصیت زن دیگری مانند میسا را ​​ندیده‌ام و صادقانه بگویم، نمی‌دانم هرگز ببینم یا نه.

در اینجا ما می رویم. پس این یک انیمه قدیمی است، شاید بتوان گفت نوستالژیک است. عناصر به خوبی با هم ترکیب شده اند. کمدی و عاشقانه درست در جای خود قرار می گیرند. این انیمیشن دقیقاً همان چیزی است که از یک انیمیشن اوایل دهه 2010 انتظار می رفت. شخصیت ها سرگرم کننده هستند. این انیمه در مورد usui و ayuzawa است که به عنوان دبیرستانی به زندگی خود ادامه می دهند. در حالی که usui تنظیم می شود و متوجه می شود که او در مورد آیوزوا چه احساسی دارد، آیوزاوا به زمان نیاز دارد تا احساسات خود را نسبت به او بفهمد و بپذیرد. خط داستان خوبه تنها گلایه ای که از این انیمه دارم اینه که خیلی دور بوش میزنن. یا شاید من تحت تأثیر عاشقانه های نسل جدید قرار گرفته ام که صرفاً حول محور شخصیت های اصلی می چرخد. در حالی که این انیمه دنیایی پر جنب و جوش و پر جنب و جوش ایجاد می کند، برخی از عناصر مانند تمرکز بیشتر روی سرنخ ها این انیمه را بسیار بهتر می کرد. و یک چیز دیگر این است که همه انیمه های رامکام این زمان در پایان سریال در داستان های عاشقانه اصلی مانند یک مثلث عشقی و مواردی از این قبیل مشکل ایجاد می کنند که بسیار خشمگین است. اگرچه به نظر می رسد که نسبت به آنچه که من به آن امتیاز داده ام (8/10) شکایات بیشتری در مورد این انیمه وجود دارد، اما از جنبه کمدی آن لذت بردم و پایان نیز واقعاً مورد تحسین قرار گرفت. فصل 2 با برخی اصلاحات عالی خواهد بود، اما ناامیدکننده به نظر می رسد. اما بله، این یک راه مطمئن برای معرفی رامکام اوایل دهه 2010 است که در ترسیم یک تصویر زیبا بسیار خوب هستند. بنابراین من این انیمه را به همه توصیه می‌کنم زیرا انیمه‌های نسل جدید رامکام بیشتر اوقات بیش از حد بر سرنخ‌های اصلی تمرکز می‌کنند و نمی‌توانند دنیایی به پرنشاط رام‌کام‌های اولیه دهه‌های قبل بسازند.