Kara no Kyoukai Movie: Mirai Fukuin

سلب مسئولیت: این بررسی از طرف یک طرفدار بزرگ KnK نیست. من سریال را دوست ندارم و تا به حال هر فیلم حداقل یک چیز منحصر به فرد و جالب برای ارائه داشته است. با این حال، این یکی به راحتی بدترین است و من صادقانه گیج هستم که چنین امتیاز بالایی دارد. شخصیت ها: خب مظنونان معمولی، شیکی، میکیا و توکو، خودهای همیشگی آنها هستند و به طور قابل توجهی به چالش کشیده نمی شوند یا رشد نمی کنند، همانطور که از یک داستان فرعی که برای درک طرح اصلی لازم نیست، انتظار می رود. این فیلم تعداد زیادی کاراکتر جدید را معرفی می‌کند که دو شخصیت زن به‌طور دردناکی بی‌حوصله و بی‌نظیر هستند، به‌ویژه یکی از لولی‌ها به‌عنوان ریپوف از لولی رین توساکا (از فرانچایز Fate) ظاهر می‌شود، که به‌خاطر موقعیتی که دارد بسیار ناامیدکننده است. در داستان. (اگر بیشتر بگوییم خراب خواهد بود) loli zettai ryoiki نیز به شدت با لحن کلی KnK در تضاد است. علاوه بر این که کاراکترها اساساً کاملاً تحت تأثیر مضامین این فیلم هستند، بنابراین صحبت در مورد آنها به عنوان شخصیت به سختی ضروری است. مضامین: مضامین حول محور آینده و گذشته، در مورد پیش‌شناخت، ناامیدی که می‌تواند به همراه داشته باشد و عزمی که برای ایجاد مسیر شخصی لازم است، متمرکز است. آنها بسیار خسته و اساسی هستند. مسلماً کسی که یک رویداد وحشتناک را پیش‌بینی می‌کرد، اساساً باید دو بار رنج بکشد. البته پیش‌شناخت می‌تواند منجر به یک ذهنیت مخرب ترمینیستی شود. البته پیش‌شناختی که بدیهی است به شما امکان می‌دهد آینده را در جهت‌هایی که می‌خواهید تغییر دهید، در واقع یک توانایی منظم برای داشتن و غیره است. راستش من نمی توانم تصور کنم که هر فرد باهوشی که در مورد موضوع فکر می کند با هر چیزی که در اینجا جدید است یا بدیهی است مواجه شود. پیشگویی عنصری در بسیاری از داستان های فانتزی است که به سختی نمی توان درکی از آن به مراتب فراتر از این فیلم به دست آورد. ارائه: در یک کلمه: بی درخشش. هم کارگردانی و هم انیمیشن نسبت به سایر فیلم‌های KnK ابتدایی‌تر به نظر می‌رسند، این واقعیت که فیلم بیشتر در نور روز انیمه معمولی می‌گذرد کمکی نمی‌کند. هنوز هم یک عکس گاه به گاه با ظاهر جالب وجود دارد، اما این در مورد آن است. همچنین این اولین فیلم KnK است که در آن به موسیقی متن توجه نکردم و قدردانی نکردم. این ایرادات باعث می‌شود که سایر عناصر رایج در سریال بیشتر به‌عنوان نگاتیو برجسته شوند، مانند نمایش. بخش خوبی از فیلم فقط میکیا است که در یک بار با دختری یک صحنه نمایش دارد. صادقانه از این نظر من را به شدت به یاد Sword Art Online انداخت. این فیلم همچنین جزو طولانی‌ترین فیلم‌های این مجموعه است که باعث می‌شود هرچه پیش می‌رفت بیشتر و بیشتر اذیت می‌شوم. در مقایسه می گوییم Garan no Dou (فیلم چهارم) حداقل به همان اندازه در مورد موضوعات جالب روانشناسی حرف برای گفتن داشت، در حالی که داستان کلی را پیش می برد و با ارائه بهتر، در نیمی از زمان پخش، با این حال به نوعی نمره بدتری دارد. .

این به نظر پایان یک دوره است. تا به حال، هر هفته جشنواره فیلمی که من انجام داده ام، فرنچایز Kara no Kyoukai را به نمایش گذاشته است. اما این آخرین فیلم است، بدون احتساب بازسازی سه بعدی فیلم اول. من قصد ندارم آن یکی را مرور کنم زیرا سه بعدی یک ترفند ارزان است و فیلم اول افتضاح بود. بنابراین، مگر اینکه آنها همه مشکلات طرح را برطرف کنند، واقعاً ارزش ندارد که با آن زحمت بکشید. همانطور که گفته شد، بیایید به هشتمین و آخرین فیلم این فرنچایز نگاه کنیم تا ببینیم چگونه از پس آن برمی آید. داستان: ما با شیکی در حال تعقیب در یک پارکینگ، بمب افکن تعقیب کننده باز می شویم. این به سرعت به یک خانم جوان می رسد که می تواند آینده را ببیند. او به طور اتفاقی با میکیا روبرو می شود و از او کمک می گیرد تا مانع از تصادف مردی شود که او را می کشد. داستان از آنجا اساساً دو مسیر روایی اصلی را دنبال می‌کند، هر دو در مورد افرادی با توانایی‌های پیش‌شناختی. بزرگ‌ترین عیب فیلم زمانی است که فیلمبرداری می‌شود. بخش اعظم آن به وضوح قبل از فیلم هفتم اتفاق می‌افتد، که واقعاً تنش را تضعیف می‌کند، زیرا می‌دانیم اساساً اوضاع چگونه پیش خواهد رفت. جدا از این، صحنه های Mikiya چندان جالب نیستند. او فقط بیشتر وقت خود را صرف صحبت با خانم جوان می کند. همانطور که گفته شد، بخش شیکی از داستان هنوز هم قانع کننده است، علیرغم اینکه شما می دانید چگونه قرار است به پایان برسد. روشی که آنها انواع مختلف پیش‌شناخت را ایجاد می‌کنند نیز بسیار جالب است، اگرچه اجرا می‌توانست بهتر باشد. عمل نیز به شدت انجام شده است. شخصیت ها: بازیگران کمی متفاوت است. شخصیت های تثبیت شده، شیکی، میکیا و توکو حس شخصیتی قوی دارند. آنتاگونیست اصلی، میتسورو، به نوعی جالب است، اما می توانست بهتر ساخته شود. شیزونه خیلی جالب نیست آنها همچنین مانا جوان را اضافه می کنند. او همان تیپ شخصیتی چیبی-یوسا از Sailor Moon است، به جز اینکه چندان برای او جذابیتی ندارد. هنر: من باید اعتبار کامل Ufotable را اینجا بدهم. آثار هنری و انیمیشن هر دو به شدت با پس‌زمینه‌های دقیق و چند سکانس اکشن پرتنش ساخته شده‌اند. Mirai Fukuin به راحتی با بهترین فیلم های آن بخش برابری می کند. صدا: این جنبه دیگری است که باید به آنها اعتبار بدهم. خیلی از بازیگران خوب در این کار حضور دارند. سوزومورا کنیچی، ساکاموتو مایا و هوندا تاکاکو پیروزمندانه بازگشته اند. ایشیدا آکیرا به عنوان آنتاگونیست ظاهر می شود و در آن بسیار درخشان است. همانطور که گفته شد، افرادی که نقش شخصیت های کمتر جذابی را بازی می کنند، بهترین عملکرد خود را ارائه نمی دهند. انصافاً، کانموتو هیساکو و ایگوچی یوکا بازیگران خوبی هستند. این فقط در موردی است که شخصیت هایی که بازی می کنند چیز زیادی از آنها نمی خواهند. موسیقی به خوبی اجرا شده است. من نمی توانم کار کاجیورا یوکی را در این مورد ایراد بگیرم. هوی: واقعاً در این فیلم چیزی وجود ندارد. افکار نهایی: کارا نو کیوکای: میرای فوکوین جنبه هایی دارد که آن را ضعیف می کند. همانطور که گفته شد، به طور کلی فیلم واقعاً محکمی است و چیزهای زیادی در آن وجود دارد که واقعاً خوب کار می کند. این بهترین در این فرنچایز نیست، اما ارزش دیدن را دارد. امتیاز نهایی من 7/10 است. اگر فرنچایز را به خوبی دوست دارید، آن را بررسی کنید. فردا هفته جشنواره فیلم امسال را با Advent Children ادامه خواهم داد.