Panty & Stocking with Garterbelt

شورت و جوراب ساق بلند: هنوز هم یک شاهکار منحصر به فرد در 14 سال گذشته، من صحنه های خاصی از شورت و جوراب ساق بلند را به شدت به یاد آورده ام و دوباره از آن بازدید کرده ام. وقتی سریال در سال 2010 منتشر شد، من 23 ساله بودم و فکر می‌کردم که آیا طنز بی‌معنی آن هنوز هم در سن 38 سالگی برای من جذاب است یا نه. Trash Taste) و من خوشحالم که می نویسم این نمایش بهتر از آنچه انتظار داشتم برگزار شد. وقتی به مال آمدم، از اینکه نقدهای منفی زیادی داشت تعجب کردم. اینها در مورد طنز بی ادبانه سریال صحبت می کردند، در مورد اینکه چقدر خنده دار و کم پشت بود. من از منظر دیگری به آن می پردازم. همه صنایع، مهم نیست که در ابتدا چقدر سرگرم کننده و هیجان انگیز به نظر می رسند، درگیر انواع قوانینی هستند که شما در نهایت از آنها پیروی می کنید (حتی ناخودآگاه) تا بتوانید روی آن کار کنید یا سود خود را به حداکثر برسانید. برخی از هنرمندان با یافتن افراد همفکری که از دلجویی کردن مخاطبان خسته شده‌اند، آرامش پیدا می‌کنند. برای آرام کردن یا کاهش استرس یا زنده نگه داشتن خلاقیت، گاهی اوقات ایده های وحشتناکی را مطرح می کنید که نمی توانید از خندیدن به این ایده های احمقانه خودداری کنید. اگر به شما اجازه داده شود خارج از هنجارها بروید، تمرین "چه می شود اگر". PanSto آن انرژی متراکم است. این بدون عذرخواهی Gainax است و تقریباً مانند یک رویای تب است. این به طور هدفمند نادرست است، برای همیشه احساس می شود که فیلمنامه توسط نویسندگانی در اتاقی نوشته شده است که در حال رقابت برای اینکه ببینند چه کسی می تواند ظالمانه ترین ایده ها را مطرح کند. این انیماتورها و نویسندگان در حال مبارزه هستند تا کار خود را دوباره سرگرم کنند. مدیوم ترکیبی، واکنش‌های بیش از حد، موسیقی متن باورنکردنی، بی‌تفاوتی شخصیت‌هایش، سبک هنری، همه آن‌ها با هم بازی می‌کنند تا احساس بیش فعالی را دوباره خلق کنند. این یک کاسه پر از شیرین ترین غلات شیرین در دوران کودکی است. حتی اگر این نمایش را دوست ندارید یا فکر می‌کنید برای شما مناسب نیست، امیدوارم بتوانید از این کار روشن عشق از Gainax قدردانی کنید. در مورد من، حدس می‌زنم این ساعت مجدد جای خود را در 3x3 من بازسازی کرده است. :)

شورت و جوراب ساق بلند با Garterbelt یک فیلم فوق العاده ساخته شده از فرهنگ پاپ آمریکایی است که کاملاً از انیمیشن های غربی تقلید می کند به گونه ای که نشان می دهد چقدر این استودیوی ژاپنی از انیمیشن های آن سوی برکه قدردانی می کند و انیمیشن های آمریکایی و ژاپنی چقدر خوب نیستند. جایی که آنها بدون یکدیگر هستند. با این حال، تقلید کامل از یک کارتون آمریکایی به این معنی است که به همان اندازه نقاط قوت آن، ایرادات رایج رسانه را کاملاً نشان می دهد. در حالی که ممکن است در حال خراب شدن و سوختن باشد، استودیو Gainax در کاری که می‌توانست با زمانی که داشت انجام دهد کاملاً انقلابی بود و انیمه را برای همیشه به عنوان یک رسانه تغییر داد. با این حال، اگر واقعاً نمایشی از Gainax را ندیده‌اید، احتمالاً کاملاً از میزان الهام‌گیری آنها از رسانه‌های آمریکایی – به خصوص انیمیشن‌های آمریکایی – بی‌خبر خواهید بود. با توجه به اینکه طرفداران انیمه در غرب به دلیل وسواس داشتن به فرهنگ خارجی شهرت بدی پیدا می کنند، استودیو Gainax اساساً یک انگشت وسط غول پیکر برای کسانی است که معتقدند این چیز بدی است، زیرا آنها به همان اندازه به آمریکا وسواس داشتند که آمریکایی ها با ژاپن. . در حالی که مردم دوست دارند در مورد اینکه چگونه انیمیشن‌های غربی هر روز بیشتر تحت تأثیر انیمیشن‌ها قرار می‌گیرند، صحبت کنند، اما به سختی می‌گویند که چگونه عکس آن نیز صادق است، بنابراین Panty and Stocking لذتی مطلق است زیرا ثابت می‌کند که آمریکایی‌ها و ژاپنی‌ها قدردان فرهنگ پاپ یکدیگر هستند و انیمیشن به همان اندازه و آیا اشتراک فرهنگ چیز زیبایی نیست؟ که می شود گفت… بنابراین، می‌دانید که چگونه انیمه‌ها به داشتن تروپ‌هایی مانند لولی 3000 ساله، یا به‌موقع، «gainaxing» بدنام هستند؟ خب، انیمیشن های آمریکایی به همان اندازه بدنام دارند. به طور خاص، مردم دوست دارند انیمیشن آمریکایی بزرگسالان را به دلیل مبتذل بودن به تحقیر نگاه کنند. برخلاف ژاپن، آمریکایی‌ها مجبور بودند برای اثبات اینکه انیمیشن فقط برای بچه‌ها نیست بجنگند، بنابراین با رابطه جنسی، زبان، عصبانیت و طنز بی‌مورد که هیچ هدفی جز اثبات این که نمی‌تواند برای بچه‌ها باشد، جبران کردند. و همانطور که این یک تله بزرگ در کیفیت واقعی انیمیشن های غربی است، به همین ترتیب Panty and Stocking را نیز پایین می آورد. حالا می‌خواهم یک چیز را روشن کنم: من یک نوع پاکدامنی نیستم که مخالف ابتذال و محتوای 18+ باشد. در مکالمه، من مثل یک ملوان سوگند یاد می‌کنم و رابطه جنسی موضوع بحث مکرر است. من در هر فرصتی که می توانم شوخی های جنسی می کنم. البته من هرگز طرفدار شوخ طبعی نبوده ام، اما با آن مخالف هم نیستم. در واقع، من فکر می‌کنم ابتذال را می‌توان در داستان‌های داستانی هم برای درام و هم برای کمدی به خوبی انجام داد، به شرطی که هدف، استدلال و ارائه خوبی داشته باشد. مسئله این است که ابتذال در شورت و جوراب ساق بلند چنین چیزی را ندارد. شخصیت‌ها ناله می‌کنند، برهنه می‌شوند، مایعات بدن پرتاب می‌کنند، و هر پنج ثانیه یک بار در بالای ریه‌های خود فریاد می‌زنند، و به هیچ‌کدام از این جوک‌ها فرصت نمی‌دهند تا واقعاً فرود بیایند. چرا پنتی شلخته است؟ چون رابطه جنسی خنده دار است. نه اینکه با آن رابطه جنسی چه می‌کنید یا چگونه آن را به تصویر می‌کشید - نه، فقط انجام رابطه جنسی ذاتاً کمدی است. خنده. و حالا استوکینگ او را فاحشه خطاب می‌کند، که ذاتاً کمدی نیز هست، زیرا کلمات بد هر چه باشد همیشه خنده‌دار هستند. خنده دار. و سیاهپوست به نظر می رسد *آن*—درست مثل سیاهپوستانی که در تمام آن کمدی ها در تلویزیون می بینیم! آیا ما نابغه های کمدی نیستیم؟ من می توانم کلمات بزرگ زیادی را برای توصیف این موضوع به کار ببرم، مانند "خودنمایی" یا "بی هزینه". اما صادقانه؟ فقط چسبناک است و نکته این است که من در واقع فکر می‌کنم شوخی‌های خوبی داشت، و اگر شوخی‌های مبتذل را از هم جدا می‌کرد و لایه‌ها و پیچیدگی‌های بیشتری به آنها می‌بخشید، می‌توانست خیلی خنده‌دارتر باشد، و آنها را واقعاً باهوش کند و به مخاطب زمان برای پردازش بدهد. آنها با این حال، بدترین بخش این است که چقدر ناامید کننده است. زیرا وقتی صحبت از کارهایی می شود که Panty and Stocking به خوبی انجام می دهد، آنها را *واقعا* خوب انجام می دهد. هنر و انیمیشن کاملاً فوق‌العاده است و از سبک هندسی محبوب انیمیشن‌های غربی دهه 2000 استفاده می‌کند، به گونه‌ای که بسیار عالی است که اگر هنوز آن استعداد متمایز انیمه را نداشت، تقریباً می‌توانست برای نمایش وسترن بگذرد - برای ادای احترام ژاپنی به آن. انیمیشن آمریکایی. موسیقی متن و صداپیشگی هر دو بسیار خوب ساخته شده اند (به طور جدی، برنامه را به صورت دوبله تماشا کنید)، و مقدار زیادی از ارجاعات فرهنگ پاپ که با چنین مدت زمان کوتاهی به آن اضافه می شود، قابل توجه است، و ثابت می کند که واقعاً ادای احترامی به نمایش است. فرهنگ پاپ آمریکایی که الهام بخش سازندگان بود. بسیاری از اپیزودها هم در مفاهیم و هم در اجرایشان عمیقاً خلاقانه و مبتکرانه هستند، به گونه ای که من را به شدت میل به دیدن بیشتر کرد. ناگفته نماند که در پایان نمایش، کمی درون‌نگر می‌شود و رشد شخصیت از پنتی (که بسیار ناکارآمدتر و خودخواه‌تر از دو خواهر است) را به گونه‌ای که واقعاً لمس‌کننده و دوست‌داشتنی است نشان می‌دهد. و در میانه این درون نگری، مبارزه ای بدجنس است که از چیزی جز ساکوگا و کرک ساخته شده است که نقطه اوج کامل هر چیزی است که 12 قسمت قبلی برای آن ساخته شده بود. به عنوان یک طرفدار انیمه آمریکایی، Panty and Stocking نمایشی است که من عمیقاً از آن قدردانی می‌کنم که نشان داد عشق من به فرهنگ پاپ ژاپن 100٪ جبران شده است، و این گواهی بر یکی از بهترین ویژگی‌های بشریت است: قدردانی از تجربیاتی که چنین نیستند. خودمان، و عشق به افرادی که بسیار متفاوت از ما هستند. اما مرد، آیا واقعاً، *واقعاً* تماشا کردن گاهی اوقات سخت است.

آه روزهای خوب تلویزیون آخر شب. یادم می‌آید که چگونه خودم را زیر پتو می‌پوشانم و در تاریکی تلویزیون تماشا می‌کردم و تهویه هوا روی 16 درجه تنظیم شده بود. با این حال، به جای اینکه بی‌گناه به اطراف بچرخم، انگار می‌خواهم بخشی از یک ماجراجویی بزرگ باشم، می‌دانم که بچه‌ای که این نمایش را تماشا می‌کردم آن را به سختی زیر جلد می‌کوبید. جوراب شلواری و جوراب ساق بلند با کمربند بند بند دو تا از خوشگل ترین خواهران فرشته افتاده را نشان می دهد. این دو وظیفه دارند از طریق مأموریت‌هایی که توسط گارتر، رئیس کشیش گوی گوله‌ای آفریقایی‌شان داده شده است، جهان را نجات دهند تا شیطان مهاجم دیگری را با حسرت‌های گذشته از بین ببرند. یک لعنتی - پانتی عاشق رابطه جنسی با مردان تصادفی است، جوراب شلواری عاشق مصرف مقادیر زیادی شکر، گارتر برای پسران کوچک، و پوکمون یک دستیار آنها، چاک، خوب... فقط چاکس. نمایش به قدری تخیلی مضحک و بدون عذرخواهی خام است که نمی توانم از سازندگانی که به احتمال زیاد ایده های کل نمایش را در طول یک شب مستی به هم ریخته اند، تحسین زیادی نکنم. این انیمه به طرز شگفت‌انگیزی با اکشن IM ON FUCKING SPEED توربوشارژ بی‌وقفه‌اش همراه با OST‌های به همان اندازه قدرتمند و حتی خطوط صوتی کثیف‌تر باز می‌شود. این نمایش هیچ چیز را پنهان نمی کند زیرا من شاهد بودم که پانتی در 5 دقیقه اول رابطه جنسی داشت و سپس او انواع صداها و حالات چهره را در حالی که او به معنای واقعی کلمه یک مزخرف می کند ایجاد کرد. هر قسمت به شدت از ترشحات بدن الهام گرفته شده است و به دو قسمت تقسیم شده است تا به ذهن شما زمان کافی برای پردازش شاهکاری که اخیراً مشاهده کرده اید، بدهد. درست مانند قسمت معمولی شما از The Powerpuff Girls، شرورانی وجود دارند که الاغشان لگد می شود. با این حال، در نهایت، نمایش تصمیم می گیرد که این فرمول برای آنها بسیار عادی است و آنها به انجام کارهای حواس پرت تر ادامه می دهند - من در مورد پرتاب برخی از تصادفی ترین مراجع از جمله Ace Attorney، COCKTIMUS PRIME و MINGE-ATRON و کل خرده فرهنگ پانک راک بریتانیا، چرا که نه. برای حداکثر آزادی، کل انیمه را دوبله تماشا کردم و با شکوه بود - دیالوگ آمریکایی‌تر است و گارتر بسیار سیاه‌تر است. به طور خلاصه، خنده دار است. نیازی به گفتن نیست، اگر به راحتی توهین می شوید، تماشا نکنید. منتظر فصل 2 هستیم