Tensai Ouji no Akaji Kokka Saisei Jutsu

این یکی از آن انیمه هایی است که وقتی برای اولین بار نام آن را خواندم و هنر کلیدی نمایش را دیدم، فکر کردم که بهتر است از آن اجتناب کنم زیرا برای من چیز جدیدی به نظر نمی رسید. دیشب نسبتاً حوصله‌ام سر رفته بود و می‌خواستم چیزی تماشا کنم و تصمیم گرفتم حداقل قانون سه قسمتی را به آن بدهم و در کمال تعجب، ساعت شگفت‌انگیزی بود. داستان با این سریال همه چیز است. اطلاعات زیادی در صورت شما پرتاب می شود که همیشه شما را به آنچه در حال وقوع است توجه می کند. گاهی اوقات از صفحه نمایش نگاه می کنم و وقتی به عقب نگاه می کنم نمی دانم چه خبر است. این کمکی نمی کند که از قسمت اول به سادگی وارد سریال شوید، و فقط با گذشت قسمت ها در مورد همه چیز در میان همه چیز یاد می گیرید. در مورد هر چیزی که در طول مسیر آشکار می شود، تماشای آن به سادگی بسیار جالب است. این شما را به این فکر می‌اندازد که قرار است چه اتفاقی بیفتد، چگونه از فلان مناطق خارج شوید و برگه‌های برنده آن چیست. یکی از اصلی‌ترین چیزهایی که با این سریال متوجه شدم این است که علیرغم اینکه فقط 12 قسمت است، اما بسیار طولانی‌تر به نظر می‌رسد. شخصیت ها جالب هستند اما ارتباط آنها بین یکدیگر جالب تر است. برای مثال، وقتی صحبت از مرگ شخصیت‌ها به میان می‌آید، انتظار ندامت و عزاداری و چیز بدی را دارید. در این سریال، وقتی کسی می میرد، معنای مرگ است نه غم و اندوه یک نفر. همین را می توان در مورد ازدواج ها نیز گفت. این چیزها معمولاً به عنوان مناسبت های شاد و چیزی برای جشن گرفتن شناخته می شوند. در این سریال، این چیزی است که ازدواج به وجود می آورد نه خود ازدواج. من فقط آن کل پویا را سرگرم کننده می دانم. موسیقی کاملاً عالی است. من کاملاً شروع را دوست دارم، اما پایان را بسیار ترجیح می دهم. همه چیز واقعاً به خوبی با نمایش سازگار است. در مورد انیمیشن واقعی می توان همین را گفت. در حالی که این چیزی نیست که به سمت شما بپرد، چیزی است که وجود دارد و به خوبی کار خود را انجام می دهد. به طور کلی، این تنها چیزی است که واقعاً می توانم در مورد نمایش بگویم یا قابل توجه است. من واقعاً اوقات خوبی را با آن سپری کردم وقتی فکر می کردم که اصلاً از آن لذت نخواهم برد. من واقعاً این نوع نمایش ها را دوست دارم و ای کاش تعداد آنها بیشتر بود. نحوه پایان سریال اینطور استنباط کرد که چیزهای بیشتری در راه است، اما هر کسی حدس می‌زند که آیا ما هرگز فصل دوم را خواهیم داشت یا خیر. اگر اینطور بود، پس از تماشای آن به صورت هفتگی دریغ نمی‌کردم. این در مورد آن است. اگر خودتان به تماشای آن فکر می کنید، می گویم ارزش تماشا کردن را دارد. حتی ممکن است خود را در موقعیتی مشابه من قرار دهید و در نهایت با آن اوقات خوشی داشته باشید. شما هرگز نمی دانید.

tl;dr: داستان خنده‌دار شاهزاده‌ای که نقشه‌هایش به طرز شگفت‌آوری موفقیت‌آمیز می‌شوند، البته بدون محتوای زیادی فراتر از آن. این انیمه حول محور Wein Salema Arbalest، ولیعهد ملت ناترا است، که پس از بیمار شدن پدرش برای رهبری کشور می‌آید. این انیمه مشکلات مختلفی را که ناترا با آن مواجه است و نحوه استفاده وین از آنها به عنوان پله ای برای رشد ناترا را شرح می دهد. دنیایی که این انیمه در آن اتفاق می افتد یک دنیای فانتزی است. با این حال، هیچ جادو، اژدها، شیاطین یا هر چیز دیگری وجود ندارد. این برای چیزی پایه‌دارتر است، و اگرچه نتیجه قطعاً یک جامعه قرون وسطایی واقع‌گرایانه نیست، اما در مورد انیمه بسیار نادر است. این باعث می شود که چیزها بسیار متفاوت از سایر انیمه های مشابه فرض شده مانند Realistic Hero یا MaoYuu اجرا شوند. عنوان اصلی این رمان «راهنمای شاهزاده نابغه برای بزرگ کردن یک ملت بدون بدهی (هی، خیانت چطور؟) بود. قوس اول به خوبی با عنوان کامل مطابقت دارد. در آن، ناترا می گوید که نمی خواهد با دشواری رهبری یک ملت کنار بیاید، بنابراین قصد دارد آن را بفروشد و با درآمدهای بد به دست آمده زندگی راحت و راحتی داشته باشد. اگرچه او برای انجام این کار باید ناترا را ارزش فروش بسازد، و بنابراین سعی می کند آن را به خوبی رهبری کند، اما نه خیلی خوب، زیرا این به معنای کار بیشتر برای او است. با این حال، سرنوشت هم به نفع و هم علیه او توطئه می‌کند و نقشه‌هایش بسیار بهتر از آنچه انتظار داشت پیش می‌رود و اگرچه ناترا به دستاوردهای بزرگی دست می‌یابد، او مجبور است کارهای بسیار بیشتری انجام دهد که از آن متنفر است. حالا برای روشن شدن، وین احمق نیست. او طرح هایی را ارائه می کند که خوب، هرچند ساده هستند، و آنها را به طور موثر اجرا می کند. اما موفقیت آشکار آنها صرفاً به شانس برمی گردد که خنده دار است. عنوان انیمه "Hey, How About Treason" حذف شده است، زیرا گذشته از قوس اول واقعاً زیاد مطرح نمی شود. پس از آن مرحله، وین در مورد اینکه چگونه چیزها آزاردهنده هستند و چگونه نمی خواهد با آنها کنار بیاید ناله می کند، اما اساساً این فقط تسکین استرس است. این نمایش به وضوح نشان می دهد که او برای ملت خود بسیار سخت کار می کند، دائماً شب ها و این چیزها را می کشد تا جایی که به سلامتی او آسیب می رساند. اکنون در این مرحله او با مشکلات بسیار پیچیده تری دست و پنجه نرم می کند. قوس اول تمرکز بسیار زیادی بر تاکتیک های نظامی داشت، اما پس از آن تمرکز اصلی هر قوس در درجه اول سیاست و دیپلماسی بود. جمله بندی دقیق، بازی های ذهنی و بلوف کردن زیاد است. اقدام نظامی هنوز جزئی از چیزها بود، اما به شیوه ای بسیار فراگیرتر و نه در تاکتیک های نابخردانه و غیره. چیزهای دیگری مانند مذهب و اقتصاد نیز به طور مشابه نقش داشتند. طرح های این کمان ها نیز تا حدودی خوب بود. آنها مطمئناً بسیار جالب هستند زیرا وین یک یاوه گو استاد است. او با انواع نقشه های وحشیانه با انواع و اقسام جنبه های دیوانه کننده به آنها می آید. وین به جای طرح‌های محکم اما ساده که به دلیل شانس، بهتر از آنچه باید عمل می‌کنند، نقشه‌های دیوانه‌واری را ارائه می‌کند که موفقیت باورنکردنی آن‌ها بعید به نظر می‌رسد. اینکه آنها واقعاً موفق می شوند کار کنند شگفت انگیز و واقعاً سرگرم کننده است. در بسیاری از مواقع آنها بخش های واقعا احمقانه ای برای خود دارند، اما به غیر از این، آنها به طور منطقی باهوش هستند، بنابراین تماشای باز شدن آنها بسیار راضی کننده است. من می گویم که این نوشته اغلب خط بسیار ظریفی بین دیوانگی که می توان نادیده گرفت و دیوانگی آنقدر افراطی است که همه چیز را بی معنی جلوه می دهد. و گاهی اوقات به جنبه‌های بی‌معنی می‌رسد، که جدی گرفتن آن را سخت می‌کند. متأسفانه، قوس پایانی به شدت در جنبه‌های بی‌معنی قرار گرفت و قسمت آخر پر از چیزهایی بود که به سختی می‌توان ناباوری‌تان را آنقدر جدی گرفت، که در نهایت باعث می‌شود فصل پایانی بسیار ضعیفی داشته باشد. یک عارضه جانبی اصلی کنار گذاشتن جنبه "خیانت" نمایش این است که منجر به تبدیل شدن وین به یک شخصیت بسیار خسته کننده می شود. اکنون او برنامه های زیادی را پخش می کند، اما تمام. فقط یک نما و در زیر آن تنها چیزی که به نظر می رسد او یک رهبر بسیار شایسته اما تا حدودی عمومی یک ملت است. واقعاً مشخص نیست که چه چیزی او را هدایت می کند یا واقعاً چه کسی فراتر از آن است. تنها زمانی که او را واقعاً احساساتی می‌بینیم، زمانی است که نژادپرستی علیه کمک محبوبش، نینیم، درگیر می‌شود. این لحظاتی هستند که او جالب ترین است، اما به اندازه ای نیست که او را در کل جالب کند. قوس پایانی خود این موضوع را مطرح می‌کند، که در آن سؤال سلطنتی دیگری وجود دارد که «جانور» او چیست، چه خواسته‌های درونی دارد که او را ادامه می‌دهد. و ظاهراً او پاسخ کاملاً جالبی برای این سؤال دارد، اما بیننده در تاریکی رها می شود. این امر به تأثیر مطلوبی دست می یابد که من را به اندازه کافی کنجکاو می کند تا به وین بیشتر علاقه مند باشم تا جایی که می خواهم بیشتر از داستان او بدانم. اما هنوز او را از یک شخصیت بهتر نمی کند. خوشبختانه او پسر بسیار بامزه ای است بنابراین هنوز هم دوست داشتنی است، اما نمی توانم او را تا حدودی ناامیدکننده بدانم. بقیه بازیگران نیز چندان توسعه نیافته بودند. به نظر می‌رسد که نینیم از مشکلات مشابه وین رنج می‌برد، زیرا او اساساً فقط به وین کمک می‌کند و به نظر می‌رسد که چیز بیشتری برای او ندارد. او می تواند واقعا باحال باشد و چقدر خوب با وین کار می کند بسیار عالی است، اما عمق زیادی در شخصیت او وجود ندارد. Lowa، Zeno و Falanya همگی شرایط و انگیزه های پیچیده تری دارند و حتی تا حدی رشد شخصیتی پیدا می کنند. با این حال، برای هیچ یک از آنها به خوبی نوشته نشده بود و واقعاً تأثیر زیادی بر جای نگذاشت. همه آنها هنوز هم به دلیل اینکه چگونه در داستان قرار می گیرند و در کمدی بازی می کنند بسیار دوست داشتنی هستند، اما به خودی خود چندان جالب به نظر نمی رسند. فراتر از آن، شخصیت‌ها فوق‌العاده صاف و یک نت هستند، و آنتاگونیست به‌ویژه در بیشتر موارد شرورهای کارتونی هستند. هنر و انیمیشن بسیار محکم بود. طراحی شخصیت‌ها بسیار خوب بود، اما فکر نمی‌کنم انیمه واقعاً از همه آنها به خوبی استفاده کند. OP و ED از نظر آهنگ و بصری به اندازه کافی مناسب بودند. موسیقی متن فیلم نیز مناسب بود اما به‌خصوص خاطره انگیز نبود.

پیش‌فرض به نظر لنگ می‌آید، زیرا اگر نابغه بودن تنها چیزی است که برای او پیش می‌آید و از آن به عنوان توجیهی برای تمام قطع‌نامه‌های داستانی استفاده می‌شود، همانطور که در این مورد وجود دارد، داستان به‌سرعت برای سلیقه من کهنه می‌شود. با این حال، این بسیار بهتر از استفاده از "دانش مدرن" است که در برخی از سطل زباله ها وجود دارد، زمانی که دانش خود نویسنده از موضوع مبتنی بر خواندن مقاله ویکی پدیا 5 دقیقه ای در مورد آن است. به هر حال، میزان کشش الاغ و حرکات "هوشمندانه" در اینجا بسیار زیاد است. جدای از پیش فرض ضعیف، سیاست به تصویر کشیده شده در اینجا خط اصلی داستان است و به اندازه کافی خوب است که توجه را به خود جلب کند. دومین ابزار مورد استفاده، شوخی بین MC و دست راست او است. که به راحتی یک دختر است، اما به دلایلی جادویی نشان داد که علاقه فیزیکی به او ندارد. این غیر قابل باورتر از نابغه بودن اوست. ببخشید، اگر یک زن جوان زیبا روی بغل شما بنشیند و واکنش شما صفر باشد، پس او یا خواهر شماست (یا یکی از اقوام نزدیک شما) یا شما ناتوانی جنسی دارید. به نظر می رسد هیچ یک از این چیزها درست نیست، بنابراین باید فقط بهانه ای بد برای جنجال های عاشقانه آینده باشد. من نمی دانم که آیا بروزون در زندگی واقعی وجود دارد یا خیر، اما به نظر می رسد که او در این حالت گیر کرده است. بدون سرویس هواداران بو خوب، برای 1 یا 2 ثانیه یک ضربه سینه زده شد، اما زمان نمایش فیلم پورنو غذایی بیشتر از این است. تصویر نبرد/نبرد نفرت انگیز است. به روش خوبی نیست، فقط لنگ است. این اغلب برای انیمه های اقتباس شده از LN صدق می کند، بنابراین در اینجا چیز جدیدی نیست. انیمیشن مثل هر چیز دیگری متوسط ​​است. به طور کلی عالی نیست، اما به اندازه کافی خوب است که باعث اتلاف کامل زمان نشود. من حدس می‌زنم خواندن مطالب منبع جذاب‌تر باشد، اما قهرمان داستان و داستان او در چشم من بیش از حد عمومی به نظر می‌رسند که برای امتحان کردن آن به آن اهمیت بدهم.