Giji Harem

آرامش بخش و سرگرم کننده از نظر عینی سریال فاقد چندین چیز است، انیمیشن تا حدی ضعیف است و رابطه بین آنها برای قسمت هایی که پخش می شود تا حدودی سریع پیش می رود... اما داستان ساده است، نزدیک است و به راحتی می توان در آن غوطه ور شد. فعل و انفعالاتی که قهرمانان داستان در موقعیت‌های مختلف پیش می‌آیند. تماشای هر قسمت به من آرامش می‌دهد و بدون اینکه متوجه باشم وقتی تعامل با شخصیت‌های مختلفی را که رین بازی می‌کند می‌بینم لبخند می‌زنم. به همین دلیل، کاستی ها با خوبی هایی که دارد جبران می شود، اگر ژانر آن را دوست دارید حتما این سریال را توصیه می کنم. تایید شده توسط Chayane.

حرمسرا Giji زیبا، سرگرم کننده است و به شدت توسط صدای خارق العاده برخی از محبوب ترین های این صنعت پخش می شود. داستان زیبا، با طراوت است، و من هر قسمت را با یک پوزخند مسخره بر روی صورتم ترک می کنم. من نسبت به داستان تعصب دارم زیرا مانگا را تمام کرده ام، اما می گویم به نحوی اقتباس پر از جذابیت و شخصیت است که غیر واقعی است. شیکی موری سان، فرشته همسایه؛ روندی وجود دارد که بودجه‌ای برای انیمیشن‌های عاشقانه مدرسه بیشتر از آن چیزی است که صراحتاً نیاز دارند یا سزاوار آن هستند. حرمسرا گیجی به شدت به سمت دیگری می رود. زمانی که کارنامه استودیو را دیدم بسیار بسیار مشکوک بودم، و برای یک آتش سوزی در زباله دانی آماده شدم تا با احساس وحشتناک و هولناک استودیو مطابقت داشته باشم. و به نوعی، آنها به نوعی سطح دقیق کیفیت انیمیشن را همانطور که انتظار داشتید به دست آوردند. حرمسرا Giji چیزی دارد که من آن را انیمیشن «استخوان های برهنه» می نامم. کاراکترها زیاد حرکت نمی‌کنند، آنقدر متلاطم است که قسم می‌خورم می‌توانم فریم‌های کلیدی را ببینم، و من همان دارایی درخت را دوازده بار دیده‌ام. **با این حال**. و این یک *بزرگ* است با این حال. این استودیو برای حفظ سبک هنری مانگا اصلی کار فوق العاده ای انجام داده است. حالات چهره غیرمعمول، برخی از آناتومی مشکوک عمدی، سبک خط گرافیتی، پس‌زمینه‌های پاستلی دلپذیر و مدرج - Giji Harem احساس می‌کند. خوب. اقتباسی از یک مانگا. به نظر می رسد کسی Giji Harem را گرفته است، و مستقیماً از صفحات، به مهمترین بخش سریال - شخصیت ها و واکنش های حواس پرتشان - انیمیشن و زندگی بخشیده است. نقاط قوت سریال سبک هنری تقریبا آماتوری با شوخی های سبک و خنده دار آن است. با در نظر گرفتن آن، اضافه کردن چند بازیگر بزرگ، و کل داستان به سادگی زنده می شود، بدون نیاز به جلوه های فانتزی، یا روتو کم، یا هنرهای شگفت انگیز. دو شخصیت اصلی البته ستاره نمایش هستند. به ندرت می توان عاشقانه ای را دید که تماشای هر دو طرف آنقدر جذاب و سرگرم کننده باشد. به عنوان یک دختر، تماشای انیمه زنان در بهترین زمان... خسته کننده است. مثل تماشای یک گونه کاملاً متفاوت است که روی صحنه راه می‌روند، با چشمان حشره‌ای و زمزمه «onii-chan». در بدترین زمان، به این معنی است که کل سری را رها کنید و پوست خود را بشویید تا ایراد از بین برود. و حتی در داستان عاشقانه شوجو، نقش اصلی زن اغلب یک شکایت مریم است که هیچ ویژگی دیگری جز "خوب" ندارد. ناناکورا، با رویکرد مشکوک خود به معاشقه، به طرز شگفت انگیزی قابل ارتباط و تماشایی است. او دوست داشتنی، عجیب، جالب، سرگرم کننده برای تماشا است، و طوری رفتار نمی کند که مغزش روی نسخه کرک شده ویندوز ویستا کار می کند. علاقه عشق، کیتاهاما، نیز لذت بخش است. او بی شرم، پر سر و صدا و یک دلقک تمام کلاس است. او عجیب است، اما به همان شکلی که کلاس شما آن یک بچه عجیب و غریب یا پسری که خیلی اجتماعی بود داشت. او عجیب و غریب است، به روشی معمولی. چیزی که پوسته خالی قهرمانان حرمسرا باید یاد بگیرند. او گاهی اوقات غلت می زند، اما مهربان، با ملاحظه است و عمق شگفت انگیزی دارد. او همچنین با زنان به عنوان یک گونه کاملاً متفاوت رفتار نمی کند. با تماشای Giji Harem، شما برای این دو *ریشه* دارید. سبک هنری ساده، انطباق عالی از مواد منبع، و صداپیشگی به آن 9/10 جامد برای من می دهد. یک امتیاز برای انتخاب OST و موسیقی کمتر از ستاره ای از دست می دهد.

این است که چرا باید Pseudo Harem را تماشا کنید: 1. هایامی سائوری - اگر از طرفداران او هستید، قطعا از این یکی لذت خواهید برد. نقشی که او بازی می کند باعث می شود استعداد خود را در هر گوشه ای به کار گیرد، بنابراین شما می توانید هر نوع صدایی را جدا از لحن معروفی که از نقش های معمول او می شنوید بشنوید. ناگفته نماند که شخصیت او یک هنرپیشه است، شما مقدار بی پایانی از استعدادها را به دست خواهید آورد که فقط در هر ثانیه از نمایش او ظاهر می شود. بیایید بقیه بچه ها را نیز فراموش نکنیم، آنها به خوبی کاراکتر را تحسین می کنند و به برجسته کردن رین نیز کمک می کنند. 2. Just Cute - مانند بسیاری از نقش‌هایی که شخصیت‌های او باید در آن نقش داشته باشند، شما با زوج اصلی سناریوهای زیادی روبرو می‌شوید که تماشای آن‌ها برای طرفداران عاشقانه لذت‌بخش است. سرخ شدن، وز کردن ناخواسته، گرفتن دست از جایی، یا نزدیک شدن، این همه بسته برای ظرافت عاشقانه شماست. بزرگترین نقطه ضعف شبه حرمسرا: بدون ساختن/داستان سرایی - انیمه فقط به نمایش صحنه های بامزه علاقه دارد و هیچ سناریوی واقعی ندارد. هیچ انسجام داستانی نیز وجود ندارد، بنابراین شما دائماً از یک صحنه زیبا به صحنه دیگر می پرید بدون ساختن مناسب یا ارتباط بین صحنه ها. ممکن است به نظر یک مزیت به نظر برسد که داستان عاشقانه شما توسط طرح دیگر منحرف نشود، اما فقدان طرح به این معناست که هیچ شانسی برای توسعه شخصیت وجود ندارد به جز لحظات بامزه یا درام تصادفی که گاهی اوقات یک بار اتفاق می افتد. به غیر از آن، شما تجربه ای معادل ابتلا به دیابت دریافت می کنید. همان‌قدر که من دوست دارم انیمه داستان سرایی داشته باشد، آن را به عنوان مقدار زیادی شیرینی شکر که بدون وقفه ادامه می‌دهد، در نظر بگیرید. سواری خوبی است، اگر می خواهید آن را امتحان کنید. ممنون که خواندید.