Shiki

شیکی انیمه ای است که بیننده را به یک معمای روانشناختی/ترسناک می کشاند که در دهکده سوتوبا اتفاق می افتد، مکانی که همه همه را می شناسند. این یک مکان آرام و منزوی است که وقتی روستاییانش در اثر یک بیماری همه گیر ناشناخته می میرند، شروع به تجربه مشکلات می کند - یا حداقل، این چیزی است که آنها می خواهند شما فکر کنید. روایت: از زمان ورود خانواده Kirishiki، روستای سوتوبا شاهد مرگ‌های مرموز بوده است، اما هیچ‌کس به جز دکتر توشیو چندان نگران آن نیست. داستان در ابتدا با سرعتی آهسته پیش می‌رود و فضایی وحشتناک در اطراف دهکده ایجاد می‌کند در حالی که برخی از شخصیت‌ها تلاش می‌کنند حقیقت پشت این همه‌گیری فرضی را کشف کنند. سپس تا حدودی عجیب و غریب و ناهموار احساس می‌شود، برخی از قسمت‌ها به‌طور کسل‌کننده‌ای به طول می‌انجامند در حالی که برخی دیگر بسیار شدید هستند. و لحظات هیجان انگیز این سرعت می تواند خوب یا بد باشد، بسته به ترجیح بیننده. این نمایش روی طرح این سوال تمرکز زیادی دارد، "چه چیزی باعث شرارت کسی می شود؟" که احساس می کنم روایت را تقویت می کند. در پایان، انسان سازی شیکی شما را به این سوال وا می دارد که واقعاً چه کسی در این داستان خوب است یا بد. 7/10 شخصیت ها: احساس می کنم شخصیت ها ضعیف ترین قسمت این نمایش هستند. علاوه بر دکتر توشیو و سوناکو، کاراکتر توسعه چندانی وجود ندارد. بازیگران بسیار فراموش شدنی هستند و به طور کلی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، با برخی از شخصیت‌ها پتانسیلی برای ایجاد تأثیر بزرگ در خوب یا بد دارند، اما آنها فاقد این قابلیت هستند. ما همچنین نمی‌دانیم چه چیزی بین شیکی شدن یا فقط مردن تفاوت دارد. این فقط تصادفی است بدون توضیح بیشتر در داستان. اگرچه این نمایش فاقد شخصیت نویسی قوی است، دکتر توشیو و سوناکو داستان را بر دوش خود حمل می کنند. چه خوب و چه بد، در نهایت، همه ما یکسان هستیم، یا انسان هستیم یا شیکی – می کشیم تا از گرسنگی نمی میریم، یا می کشیم تا کشته نشویم. 4/10 صدا: موسیقی و طراحی صدا در شیکی عناصر برجسته ای هستند که فضای وهم انگیز را تقویت می کنند. شروع و پایان هر دو برای این سریال بسیار مناسب هستند و لحن عجیبی را ایجاد می کنند. آنها ممکن است قطعات موسیقی مورد علاقه من نباشند، اما به خوبی با سریال ترکیب می شوند. موسیقی پس‌زمینه لحن آرام‌بخش و در عین حال ناراحت‌کننده‌ای را منتقل می‌کند که با لحظات داستان همخوانی دارد. صداگذاری بسیار متقاعد کننده است، که در انیمه های ترسناک به سختی می توان به آن دست یافت، زیرا آنها معمولاً فریادهای زیادی را شامل می شوند. این یکی بسیار واقعی و آزاردهنده بود. 9/10 انیمیشن/تصویر: انیمیشن در برخی لحظات شدید می تواند عجیب باشد و طراحی شخصیت ها ضعیف یا اغراق آمیز است. با این حال، انیمه زیبایی‌شناسی منحصربه‌فردی دارد و انیمیشن در بیشتر قسمت‌های نمایش با دقت به جزئیات در برخی صحنه‌های وحشتناک و خونین سازگار است. در قسمت‌های خاصی از نمایش مقداری سانسور وجود دارد، اما در برخی دیگر، این کار را به درستی انجام می‌دهد، و عناصر وحشتناکی را نشان می‌دهد که این نمایش قرار بود ارائه دهد. خوشم می آید. 6/10 به طور کلی: شیکی سعی می کند اخلاق مردم روستای سوتوبا و انسانیت را در دل موجوداتی که به شیکی معروف هستند را کشف کند. نقاط قوت آن در روایت و طراحی صدای اتمسفری نهفته است، در حالی که نقاط ضعف آن در شخصیت نویسی با انیمیشن نه دیدنی اما خوب است. شاید این نمایش به مذاق همه خوش نیاید، اما برای کسانی که از سریال های ترسناک یا روانی با سرعت کم لذت می برند، شیکی ارزش دیدن را دارد.

در ابتدا من کاملاً علاقه مند بودم. این اولین بار است که یک انیمیشن ترسناک را تماشا می کنم. با این حال، همانطور که بسیاری از منتقدان نوشتند، داستان بسیار کند است. شیکی به راحتی می توانست یک انیمه 12 قسمتی باشد. بیش از نیمی از انیمه فقط افرادی هستند که می میرند، ما هیچ اقدامی دریافت نمی کنیم یا افرادی که واقعاً سعی می کنند بفهمند چه اتفاقی دارد می افتد، که اتلاف وقت بسیار زیادی است. شخصیت‌ها هم آنقدرها خوب نوشته نشده‌اند، انگیزه‌هایشان خیلی واضح نیست و واقعاً ویژگی‌ها یا شخصیت واضحی ندارند. طرح‌های آن‌ها شگفت‌انگیز بود، اما لباس‌ها قطعاً با شخصیت‌ها مناسب بودند و کاملاً اصیل بودند به طور کلی، این انیمه خیلی بد نیست، اما اگر آن را تماشا کنید سرعت آن را 2 برابر یا کوچکتر کنید.

این انیمه با قدرت شروع شد و تا پایان سریال به همین ترتیب ادامه یافت. من واقعاً در پایان احساس ناامیدی کردم. برای بینندگانی که می‌خواهند انیمه‌های ترسناک یا انیمه‌های خون آشام ببینند، این احتمالاً انتخاب خوبی است، اما متأسفانه تا آخر کار از بین می‌رود. من آن را دوست داشتم، اما مطمئناً با پیشرفت داستان شکست می خورد. سرعت کمی بیش از حد سریع می شود و همینطور خط داستان. نه تنها این، بلکه برخی از موارد ارائه شده به اندازه کافی برای لذت بردن از آن در نظر گرفته نشده اند. من مطمئناً ترجیح می‌دهم «یکی دیگر» را تماشا کنم، حتی با تعداد قسمت‌های پایین‌تر، زیرا در واقع بیشتر جلوه می‌کند.